Korte Historiek
​

1971: Het begin in de 'Paters'
Met heel wat improvisatie werd in 1971 in de toneelzaal van de 'Paters' het blijspel 'Verwikkelingen in Grand Hotel' opgevoerd en meteen was de toneelvereniging 'De Sinfra- vrienden' opgericht. Vanwaar de naam De Sinfra- vrienden? Sinfra komt van SINt FRAnciscus. Sint Franciscus was de stichter van de Orde van de Minderbroeders Franciscanen. En die minderbroeders Franciscanen hadden hun thuishaven op de Sint-Antoniusparochie. 
1985 - 1986: Overstap naar CC
Mede door het succes, voornamelijk met volkstoneel, van de Sinfra-vrienden werd door de jaren heen de toneelzaal van 'De Paters' geregeld aangepast en dit tot in 1985. De Sinfra-vrienden spelen met 'Het gezin Van Paemel' voor de laatste maal in hun vertrouwde toneelzaal. Deze moet plaats ruimen voor woningbouw. De toekomst lijkt onzeker maar de overstap naar het cultureel centrum met als eerste productie 'Bossemans en Coppenolle' is een schot in de roos.
1990: VZW De Sinfra's
De vereniging wordt een VZW en kiest voor een kortere naam ' De Sinfra's'. In hetzelfde jaar nemen De Sinfra's, onder impuls van de Gentse belleman, deel aan straattheaterfestivals. Dit resulteert in 1992 tot een overwinning in het Jeanne Streulens- juweel te Meise met 'De 21e vertelling'. In datzelfde jaar werd de originaliteitprijs gewonnen op het theaterfestival in Drenthe (Nederland).Zoals ondertussen menig theaterliefhebber weet zijn De Sinfra's, samen met V.V.V.- Toerisme en de Dienst van Toerisme van de Stad Lokeren, de organisatoren van het parktheaterfestival dat jaarlijks doorgaat op de laatste zondag van mei.
1994: Opstart Jeugdtoneel
In het seizoen 94-95 wordt gestart met een nieuwe uitdaging nl. jeugdtoneel. Ook dit bleek een groot succes. Gestart onder de naam Sinfrajeugd kiest men in 2003 voor een nieuwe naam: de SinfraKidz. 
Uit de Sinfrajeugd groeit in 1999 de jongvolwassenengroep Theater WEB, een groepje dat een ander soort toneel wil brengen. Eigenzinniger, gedurfder m.a.w. een andere stijl. 
Een uitgebreide historiek i.v.m. onze jeugdafdeling de Sinfra Kidz vindt u op hun eigen website: www.sinfrakidz.com 

Uitgebreide Historiek
​

1971: Het begin in de 'Paters'
​1971: "Verwikkelingen in Grand Hotel"

In de vroegere toneelzaal van de paters, welbekend in Lokeren, wordt "Verwikkelingen in Grand Hotel" opgevoerd, met heel wat improvisatie, met beperkte middelen, met verschillende debutanten en met heel wat geestdrift.Het verhoopte succes blijft niet uit, dus een duidelijke aansporing om voort te doen. Men was echter niet blind voor wat beter kon en wat er nog ontbrak. Enkele mensen worden aangesproken voor wat hulp bij het verwezenlijken van de productie. Het zijn Marc Ampe, Gaston Ketels, Willy De Bruyne, Liset Baetens en Lucien De Bruyne. Samen richten zij het bestuur in, nemen er twee afgevaardigden van de spelers in op (Jeanne Van Laere en Luc Arbijn) en stellen de statuten op van de kersverse Lokerse toneelvereniging De Sinfravrienden.
​

1972: "Boeven en Madeliefjes"

​De komische thriller " Boeven en Madeliefjes" komt op het programma en bewijst al meteen de vele mogelijkheden en de grote stap vooruit op alle niveaus bij de opvoering.Op uitnodiging van het St-Jozefinstituut in Lochristi wordt ook daar met groot succes dit spannende en plezante toneelstuk op de planken gebracht."De Sinfravrienden" sluiten aan bij VVV Lokeren. Ze participeren aan het culturele leven van de stad.Men werkt voor de eerste keer mee aan de "Herfstfeesten" van de St-Antoniusparochie met de opvoering van " De ontplofbare Bruidegom".
​

1973: "Paradijsvogels"

De opvoering van het overbekend mirakelspel "Paradijsvogels" van Gaston Martens brengt de "echte" bevestiging van hun kunnen en mogelijkheden. Hetgeen bewezen wordt met een schitterend decor, een geslaagde rolverdeling met heel wat figuranten en de technische realisatie die alle lof verdiend. Het stuk wordt in het najaar herhaald op verzoek van vele toneelliefhebbers, zelfs van buiten Lokeren. Men speelt telkens met succes voor een volle zaal.
​

1974 - voorjaar: "De Avond van de zevende Juli"

​Dit stuk brengt De Sinfravrienden terug bij het klassieke blijspel, er spelen weer enkele nieuwkomers mee. In Antwerpen gaat men op bezoek bij "Toon Hermans" - Iets enigs ! Het inrichten van een interparochiaal spel "Spel met grenzen" vergt heel wat organisatiegeest en technische snufjes, maar het lukt en de voldoening is algemeen.
​

1974 - najaar: "Arsenicum en oude kant"

Dit is zo'n fascinerend toneelstuk dat het ook bij De Sinfravrienden op het programma komt. Nooit zal men daarbij het uitzonderlijk staaltje van grime vergeten van Raymond De Roeck, een echte kunstenaar op dit terrein en sinds de oprichting van De Sinfravrienden een aanmoedigende raadgever en vriend.
​

1975 - voorjaar: "In het witte paard"

​Toneelvereniging De Sinfravrienden bestaat al vijf jaar (wat vliegt de tijd snel!). De betrachting om daarbij iets speciaals te doen is bijzonder levendig. Men trakteert het publiek op de muzikale komedie "In het Witte Paard". De melodieuze en gekende muziek van de gelijknamige operette klinkt velen nog in de oren en bovendien zien ze de sprankelende vertoning in een "uniek" decor. Evrard Uwents, assistent-regisseur met heel wat capaciteiten (helaas te weinig gekend) vervangt Carlos Goeters die tot dan met brio en in de hem eigen stijl de regie verzorgde van alle producties van De Sinfravrienden. Jeanne Van Laere was telkens toneelmeester en zal dit blijven doen in elke productie.
​

1975 - najaar: "Samen rond de Kerstboom"

​In het najaar krijgt toneelvereniging De Sinfravrienden de gelegenheid om de creatie te brengen van het actueel toneelspel "Samen rond de Kerstboom" geschreven door Evrard Uwents en door hem dan ook geregisseerd. Het wordt voor de spelers en ook voor hun publiek de confrontatie met een ander genre toneel. Er werden heel wat positieve ervaringen opgedaan.
​

1976 - voorjaar: "De Tante van Carley"

​Kennismaking met de jonge en zeer begaafde Lokerse beroepsacteur Daan Van den Durpel, als regisseur van "De Tante van Charley". Een stap vooruit in de mogelijkheden om goed toneel te brengen en het begin van een bijzonder sympathieke relatie met theater Arena waar Daan regelmatig optreedt. Deze relatie zal later van grote betekenis worden in de verdere groei en uitbouw van de toneelvereniging.
​

1976 - najaar: "Ruzie om Alida"

Dit toneelspel brengt ons een Lokerse volksgeschiedenis. Eric Raes, een uitzonderlijk toneeltalent (ook op muzikaal gebied), is bereid een halve Lokeraar te worden en leert "echt volks" spelen. Het werd een voorrecht met hem als regisseur te mogen meewerken. Dit volksstuk mag als een van de meest geslaagde en succesvolle worden genoteerd. Toneelvereniging De Sinfravrienden gaat met haar varken naar het rustoord bij de oudjes. Heel wat mensen werden daar die namiddag gelukkig gemaakt.
​

1977 - voorjaar: "Wie kust de mummie?"

Erna Palsterman, die meestal aan de slag is als vrouwelijke actrice in Arena Gent, helpt mee om de mummie te kussen en hoe? Een rijke ervaring, die bewijst dat ook in de regie de emancipatie geen ijdel woord is. Intussen gaan de nevenactiviteiten onverminderd voort: geleide wandeling, fietstocht naar Laarne, gezamenlijk bezoek aan KVO Antwerpen, Turnhout, diavertoningen, e.a. De eerste Sinfra barbecue wordt een fantastisch succes.
​

1977 - najaar: "Fientje Beulemans"

​In het najaar een nieuw hoogtepunt in de geschiedenis van De Sinfravrienden. "Fientje Beulemans" onder leiding van Eric Raes doet een meer dan geslaagd optreden in Lokeren. Het wordt een overweldigend succes, de toneelzaal met 250 plaatsen is telkens te klein en het is niet alleen het gekende verhaal van dit blijspel dat het onvergetelijk maakte! De vertolking, het decor en de ganse enscenering waren buitengewoon. St. Annakoor van Heirbrug-Lokeren nodigt De Sinfravrienden uit met hun "Fientje". Het wordt op de Heirbrug voor veel mensen een bijzonder aangename kennismaking met De Sinfravrienden en al wat er bij hoort. Ook is zij te gast bij de oudjes in het rustoord en was er meer dan welkom. De opvoering van "Fientje Beulemans" in de Nieuwe Wandeling te Gent wordt een hele belevenis, mede door de emotionele confrontatie met mensen achter tralies. Ook in Zele-Durmen was Fientje en haar gevolg zeer hartelijk welkom, maar dan in zakformaat wegens de zaalafmetingen.
​

1978 - najaar: "Gieren op 't veilig Nest" 

Deze voorstelling brengt de ontmoeting met een 'echte' beroepsregisseur. Marcel De Stoop drukt zulke stempel op de Sinfravrienden dat die nu nog als zeer waardevol en onvergetelijk in het Sinfravriendenboek staat opgetekend. Het wordt een onvervalste Amerikaanse thriller, die niet alleen de spelers en de medewerkers heeft geboeid. Op initiatief van enkele jongeren, gesteund door het bestuur, komt een eigen tijdschrift van de pers: 'Het open Doekje'. De eerste uitgave is typisch voor De Sinfravrienden en betekent een mijlpaal in de verdere uitbouw van de vereniging als vriendenkring. De Sinfra-rally wordt boven de doopvont gehouden, als onderdeel van de Herfstfeesten. Het wordt een nevenactiviteit die heel wat ondernemingsgeest en inzet vergt maar het resultaat is meer dan bemoedigend. Een reusachtige herfstkwis wordt nog een organisatie getekend door de Sinfravrienden.
​

1979 - voorjaar: "Het Dorp der Mirakelen"

Het podium in de toneelzaal wordt afgebroken en opnieuw ingericht volgens de vereisten van de huidige technieken betreffende decorbouw. "Het Dorp der Mirakelen", het volksstuk bij uitstek van Gaston Martens (evenals zijn Paradijsvogels) wordt de volgende productie. Beroepsacteur Walter Cornelis komt regisseren en is verbaasd (hoe kan het anders?) over de Sinfravrienden. Een genietend en dankbaar publiek brengt een daverend applaus. "Het Dorp der Mirakelen" wordt ook opgetimmerd in de Nieuwe Wandeling te Gent.
​

1979 - najaar: "Valstrik voor een Man alleen"

Enkele decoronderdelen zijn er de oorzaak van dat kennis wordt gemaakt en een relatie opgebouwd met toneelvereniging Nieuw Leven in Aalst. De gloed van een gezellige barbecue (de tweede) verstevigt de vriendenbanden, terwijl de medewerking aan de tentoonstelling van de Culturele Raad in het kasteel "Verloren Bos" de zin voor creativiteit van De Sinfravrienden bevestigt. "Valstrik voor een Man alleen" besluit een gevuld 1979. Daan Van den Durpel vindt buiten de vele uren in Arena toch nog wat tijd voor de regie van deze knal van een thriller, opgevoerd met heel veel succes.
​

1980 - voorjaar: "Olijfje en haar Moordenaars"

Bert Van Tichelen, beroepsacteur in Arena, maakt kennis met de Sinfravrienden. Zijn regie, samen met Guy De Clercq, resulteert in een bijzonder geslaagd blijspel in een uniek decor. Met een Olijfje dat haar publiek kon boeien, kon doen lachen en kon ontroeren. Naast het bestuur wordt een feestcomité opgericht. Het start met veel geestdrift en grootse plannen.De gedeelde vreugde bij geboorten, het meevieren bij huwelijken en het meevoelen bij het overlijden van vrienden, zijn meegekregen waarden die het leven van de toneelvereniging op een of andere wijze kleur bijbrengen.
​

1981 - voorjaar: "Baby Hamilton"

​In het kader van 10 jaar Sinfravrienden razen de familiale gebeurtenissen van het blijspel 'Baby Hamilton' als een wervelwind over het podium van de vernieuwde en nog gezelliger geworden toneelzaal St. Antonius. Bert Van Tichelen, ons al bekend van 'Olijfje' van vorig jaar, helpt ons ook nu weer op schitterende wijze met zijn fantastische feeling voor toneel. Ook assistent Guy De Clercq verdient al onze sympathie voor zijn medewerking en oog voor details. 'Baby Hamilton' wordt ook opgevoerd in de 'Nieuwe Wandeling' of 't gevang van Gent. 
​

1981 - najaar: "En waar de ster bleef stille staan"

​De "Fe" schreef met een buitengewoon gevoel voor Vlaamse humor en fantasie deze welbekende kerstlegende. Een verhaal over en voor gewone mensen. Voor de regie tekende Herman Bruggen, de zoon van de bekende Staf Bruggen. Herman groeide op in het volkstoneel en was jarenlang een van de grote figuren in het Vlaamse theaterleven.
​

1982 - voorjaar: "Huwelijksreis zonder man"

​Met heel veel enthousiasme wordt dit bijzonder knap geschreven blijspel door de Sinfravrienden op de planken gebracht. Even enthousiast verloopt de samenwerking met Chris Van den Durpel. Ofschoon zijn jonge leeftijd heeft Chris al heel wat toneelprestaties achter zijn naam geschreven en is dus zeker geen onbekende in het Lokerse culturele leven. Tussendoor nemen de Sinfravrienden ook deel aan de revue "Tussen raap en rooster".
​

1983 - voorjaar: "De Wonderdoktoor"

 ​De geschiedenis van dit stuk, uit de tijd van toen en gegrepen uit het leven van onze gewone Vlaamse mensen in het begin van de jaren 1900, nodigt niet alleen uit tot nostalgie maar spreekt ons ook in deze tijd nog aan door de ongekunstelde eenvoud. Voor de tweede maal is Herman Bruggen bij ons te gast als regisseur. Met enorme geestdrift en inzet maakt hij de komst van "De Wonderdoktoor" in ons midden mogelijk. Ook dit jaar nemen de Sinfravrienden deel aan een revue, nl.de revue "Lokeren, waar is den tijd?".
​

1983 - najaar: "Miss Moe(i)al"

​Verdwijnende lijken (die later weer levend blijken te zijn) en een meer dan bijdehandse schoonmaakster, vormen de kapitale gegevens van de komische thriller "Miss Moe(i)al". Voor de derde maal mogen we rekenen op de enthousiaste medewerking van Bert Van tichelen.
​

1984 - voorjaar: " 't Eeuwig Leven, Amen"

Met deze klucht van Roger Pieters blijven de Sinfravrienden ook in 1984 hun publiek boeien.
​ 

1984 - najaar: "De Afrekening"

​"De Afrekening" is een dodelijke thriller want de intrige is zo ingenieus dat men tot de laatste moment vergeet te ademen. De regie van dit "gevaarlijk" experiment rust in de handen van de Gentse belleman ofte Julien Pauwels.
​

1985 - voorjaar: "Doden betalen geen belasting"

​"Doden betalen geen belasting" maar toch is het lachen geslagen als Marco, een pantoffelheld, ineens boven zijn vrouw en schoonmoeder uitgroeit. Hij neemt de touwtjes in handen en trekt eraan naar eigen believen ... en iedereen danst naar zijn pijpen en dat allemaal dankzij de Heilige Rita! Eric De Corte, gevormd amateur-regisseur, komt de gelederen van de Sinfravrienden versterken. Het blijkt een prettige kennismaking.
​

1985 - najaar: "Het gezin Van Paemel"

​De korte inhoud geven van Buysse's alom gekend sociaal volksdrama 'Het gezin Van Paemel' is overbodig. Het is Marcel Van der Aa die niemand onberoerd laat met zijn aangrijpende regie. Voor de laatste maal speelden de Sinfravrienden in de hun zo vertrouwde toneelzaal van 'De Paters' aan de Luikstraat. Niemand weet hoe de toneelvereniging verder moet en hoe de toekomst er zal uitzien.

1985 - 1986: Overstap naar het Cultureel Centrum
1986 - najaar: "Bossemans en Coppenolle"

​En we leven nog ... meer zelfs het is voor de eerste keer dat De Sinfravrienden optreden in het cultureel centrum aan het Kerkplein van Lokeren. "Bossemans en Coppenolle" wordt meteen een overdonderend succes. Alle Sinfravrienden zijn door het dolle heen en bewijzen bovendien dat ze over muzikale talenten beschikken. Er worden muzikanten ingehuurd en het feest draait op volle toeren dankzij de inzet van de al gekende Marcel Van der Aa die opnieuw bewijst wat hij allemaal in petto heeft.
​

​1987 - voorjaar: "Doodskopmasker"

​De acteur en regisseur Eddy Vereycken leren de Sinfravrienden kennen tijdens een initiatie over "het acteren". Meteen worden contacten gelegd en banden gesmeed en Eddy Vereycken regisseert zijn eigen "speciale" thriller met als ijzingwekkende titel "Doodskopmasker". Liset wordt gesierd met masker en een rare voet en het toneelstuk trekt door zijn visuele filmische stijl heel wat aandacht.
​

1987 - najaar: "Als ik de Lotto win"

De Sinfravrienden besluiten nog eens een echt kassasucces aan te pakken en bij wie kunnen zij dan beter terecht dan bij de Antwerpse theaterkomiek bij uitstek: Ruud De Ridder. De Sinfravrienden wagen de gok en meteen winnen ze "De lotto". Het massaal opgekomen publiek lacht zich te pletter met de eerst sloffige Clement die, na zes goede kruisjes, plots uit den bol gaat. De Lokeraar Marc Bussens tekent voor zijn eerste regie bij ons en de kassa rinkelt.
​

1988 - voorjaar: "Stuur me geen bloemen"

​Wij stuurden met plezier bloemen naar regisseur Guy De Clercq, die we nog kennen uit het verleden, van zijn samenwerking met Bert Van Tichelen. Zijn regie van dit blijspel was meer dan geslaagd te noemen en alles wijst in de richting dat de Sinfravrienden met succes de verhuizing van "De Paters" naar het Cultureel Centrum hebben doorstaan. In dit jaar werken de Sinfravrienden mee aan de revue "Happy Birthday".
​

1988 - najaar: "Rijen en Vrijen"

Het vervolg van "Als ik de Lotto win" is een feit. Het cultureel centrum lacht zich een breuk met de komische avonturen van Clement die twee vrouwen "onderhoud" op basis van een perfect uitgedokterde uurrooster ... tot er een kink in de kabel komt en zijn "Rijen en Vrijen" niet meer op de gekende vier wieltjes kan bollen. Het is voor de tweede keer dat Marc Bussens een aangename samenwerking heeft met de Sinfravrienden, zelfs tot in de nachtelijke uurtjes!
​

1989 - voorjaar: "Trompetten en frambozen"

​Bij wie kan men beter te rade gaan dan bij Dario Fo om een uitstekende satire op te voeren? Niemand, behalve voor de actuele bewerking ervan. De regisseur van het gekende volkse Gents Amusementstheater (GAT) Eddy Daese is er de gepaste persoon voor. De perikelen van Leysen worden extra in de verf gezet door de Sinfravrienden. Auto's en rolstoelen rijden zo maar over de planken. 'Trompetten en Frambozen'' was een unieke ervaring op diverse vlakken.
​

1989 - najaar: "De nacht van Suzy Bernstein"

Een nachtje bij "Suzy Bernstein" kan veel suggereren, voor de Sinfravrienden was het een gok. Voor het eerst waagt men zich aan een sterk stuk dat een ragfijne psychologische analyse van een aantal markante personages en encountergroepen aansnijdt. Voor de gelegenheid wordt trouwens de opstelling in het Cultureel Centrum helemaal omgekeerd en een experimenteel schilderij fungeert als decor. Regisseur Julien Pauwels en de Sinfravrienden waren meer dan gelukkig met het resultaat.
​

1990: De Sinfravrienden worden VZW De Sinfra's
1990 - voorjaar: "Wippen en Weg"

Met 'Wippen en Weg' maken de Sinfra's de afronding van een trilogie en mikken uiteraard op de voortzetting van het succes. Het blijspel is het rechtstreekse vervolg op 'Rijen en Vrijen' met opnieuw een Clement op vrijersvoeten. Deze prettige trilogie werd rond gemaakt door regisseur Marc Bussens.
Voor het eerst nemen De Sinfra's ook deel aan straattheaterfestivals. Een hele uitdaging want spelen tussen en met het publiek is nog wat anders dan spelen in een theaterzaal. Julien Pauwels brengt De Sinfra's in het straattheatercircuit en hij regisseert voor De Sinfra's het middeleeuwse wagenspel 'De 21ste Vertelling', een plezant maar pikant verhaal uit de Decamerone van Boccaccio.
​

1990 - najaar: "Slippers"

​Julien Pauwels legt zijn "bel" als officiële omroeper van de stad Gent nogmaals opzij voor de regie van het blijspel "Slippers". De titel dekt volledig de dubbelzinnige inhoud, het succes was verzekerd!
​

1991 - voorjaar: "Het huis op de rots"

VZW De Sinfra's bestaat 20 jaar en dit jubileum gaat zeker niet ongemerkt voorbij. Als eerste stuk van het seizoen programmeren wij 'Het Huis op de Rots' van George Batson. Een ijzersterke en knappe thriller. Voor de regie staat opnieuw Marc Bussens in en samen hoopt men een hoge categorie te behalen bij de Provinciale jury ...
​

1991 - najaar: "Appartement te Gluur"

​In het najaar spelen De Sinfra's 'Appartement te Gluur', een blijspel ('Polyesterpolka') van Dimitri Frenkel Frank. Lebbekenaar Michel Bauwens tekent voor de regie.
​

1992 - voorjaar: "Slisse en Cesar"

De Sinfra's gaan een heel druk seizoen tegemoet. Het volkse blijspel 'Slisse en Cesar', geregisseerd door Julien Pauwels, trekt meer dan 1.000 toeschouwers. Meteen zat de vlam in de pijp bij de spelersgroep.
Vol enthousiasme beginnen spelers en speelsters te repeteren voor het straattheaterseizoen. 'Dierenparlement' wordt het nieuwe stuk. Julien Pauwels schreef het speciaal voor De Sinfra's. Kledij en maquillage worden tot in de puntjes verzorgd. Afwisselend met 'De 21ste Vertelling', 'De Klucht van de Taart' en 'Dierenparlement' treden De Sinfra's op in Vlaanderen en Nederland. Op niet minder dan 14 locaties toont de groep zijn kunnen. Er werden heel wat prijzen behaald: De eerste prijs op het Tweejaarlijks Nationaal Wagenspeltornooi om het Jeanne Struelensjuweel in Meise. Tweede prijs op het festival van Lo-Reninge en de originaliteitsprijs (met 'Dierenparlement') op het Drents Waogenspelfestival van Hoogeveen en Orvelte in het Noord-Nederlandse Drente. De Sinfra's hebben duidelijk hun plaats gevonden in het straattheaterwereldje. Er werd met 'De Klucht van de Taart' deelgenomen aan het eerste Kindertheaterfestival in Lokeren.
​

1992 - najaar: "Mijne Schoonzoon is nen Ollander"

​In het najaar staat "Mijne Schoonzoon is nen Ollander" op het programma. Er trekken weer meer dan 1.000 toeschouwers naar de stadsfeestzaal voor deze klucht van Ruud de Ridder.
​

1993 - voorjaar: "Mijn Vrouw zit op Kreta"

Wordt 1993 even mooi en boeiend als 1992? Met 'Mijn Vrouw zit op Kreta' werden de verwachtingen niet ingelost. In alle stilte hoopte men met deze komedie van eveneens Ruud De Ridder ook de kaap van de 1.000 toeschouwers te overschrijden, maar men bleef op 800 steken. Eddy Daese (van het Gentse Amusementstheater) tekende voor een prachtige regie.
In de zomer blijft het straattheater De Sinfra's bezighouden. 'Het Zwarte Schaap' wordt de nieuwe productie, maar bijna alle festivals en andere manifestaties opteerden voor het prachtige 'De 21ste Vertelling'. Weer wordt half Vlaanderen rondgereisd en trekt men Nederland steeds noordelijker in. Het middeleeuwse straattheaterfestival in het Nederlandse Geertruidenberg werd een prachtige afsluiter. Een dolle en enthousiaste menigte amuseerde zich kostelijk met 'De 21ste Vertelling'.
​

1993 - najaar: "Lili en Marleen"

​Op de vooravond van de herdenking '50 jaar bevrijding' brengen De Sinfra's de bevrijdingskomedie 'Lili en Marleen' op de planken van het Culturele Centrum. Josee Verbeke uit Sint-Niklaas doet de regie.
​

1994 - voorjaar: "Hoofdstuk Twee"

Georges Schneider is pas weduwnaar. Hij droeg zijn vrouw op handen en heeft door haar overlijden een zware geestelijke knauw gekregen. Door toedoen van zijn levensgenietende broer Leo komt hij in contact met de actrice Annie Van Dongen. Het klikt meteen. Zowel voor de jonge vrouw, die door haar scheiding ook een geestelijk dieptepunt bereikt had, als voor Georges, is het weer de grote liefde. Maar vooral hij worstelt met een dualiteit : nu al een nieuw leven beginnen, of proberen te leven alleen maar met de herinnering aan het verleden? Niets voor een blijspel? Misschien niet, maar de auteur noemt Neil Simon, zodat we "Hoofdstuk Twee" ("Chapter Two") gerust een blijspel met een hart mogen noemen.
​

1994 - najaar: "Jeroom en Benzamien"

Spekslager-charcutier Jeroom Meulepas en beenhouwer Benzamien Van Snick, al jaren met mekaar bevriend, denken eraan op rustte gaan. Samen gaan zij zich aanmelden in het 'frans' sprekend pension 'Home St.-Joseph' waar alles er nogal stijf en deftig aan toe gaat. Jeroom en Benzamien trachten zich dezelfde maniertjes aan te meten als de andere pensionbewoners... Na een tijdje begint het leven in het rusthuis hen een beetje te vervelen. Op één van hun uitstapjes maken zij kennis met de jonge weduwe Floranske. Allebei worden ze verliefd op haar...

1995 - voorjaar: "De Muur van Geraardsbergen"

Dit stuk, dat gaat over een familie die zot is van wielrennen, zorgt ook in het voorjaar van 1995 voor een succes bij de Sinfra's.
​

1995 - najaar: "Vader gaat op stap"

Professor Boudewijn is weduwnaar en vader van drie pittige, opgroeiende dochters. Die "lieve" meisjes maken hun vader het leven niet altijd even gemakkelijk. Op een mooie avond bezorgt vader zijn dochters zelf een denderende verrassing. Of ze hier blij mee zijn en hoe zij er op hun eigen vindingrijke manier op reageren...
​

1996 - voorjaar: "Verwarringen"

... vijf eenakters rond eenzelfde thema
... een cynisch palet over de mens en zijn beslommeringen of.:. de mens in zijn "blootje" gezet
... misschien herken je er jezelf wel in.
... we wandelen door de huiskamer van een moeder met rare gewoontes...in een bar zien we hoe een zakenman
    het aan boord legt om..
... in een restaurant vangen we flarden van gesprekken op tussen twee koppels; wat hebben ze mekaar (vooral
​    niet) te vertellen...
... we zijn te gast op een feest dat tot doel heeft om fondsen te verzamelen
... wandelend door een park ontmoeten we mensen die een luisterend oor zoeken voor hun problemen

1996 - najaar: "Lucy's Baby"

Net zoals Olijfje in 'Olijfje en haar moordenaars' (zie 'De auteur, John Patrick') is Lucy een vrolijk, optimistisch vrouwtje dat door haar grenzeloze goedgelovigheid wat naïef overkomt. Toch heeft ze genoeg levenswijsheid in pacht om de onverlaten die haar belagen zelf voor schut te zetten.
​
In dit jaar hebben de Sinfra's meteen ook hun eerste toneeljubilaris. Met "Lucy's Baby" vier de Sinfra's het zilveren toneeljubileum van Liset Baetens. In de herfst van 1971 kwam Liset in het bestuur van De Sinfravrienden om het secretariaat waar te nemen en in 1972 stond ze, eerder onverwacht als invalster, voor de eerste maal op de planken als Fluffy in 'Boeven en Madeliefjes'. Liset had meteen de smaak te pakken.
​

1997 - voorjaar: "Tango Tango"

"Tango Tango" van Paul Coppens is het verhaal van een wedstrijd-danskoppel dat ook in het dagelijkse leven samen door het leven danst. Tot op een dag de éénn letterlijk en figuurlijk op de ander zijn tenen trapt. Meteen de start van een chaotische periode in hun leven. De meid probeert de gebroken potten (tenen?) aan mekaar te lijmen, maar doet aanvankelijk meer kwaad dan goed. Een heel stel vreemde vogels dat over de vloer komt maakt het er niet gemakkelijker op... Maar... eind goed... ? !
​

1997 - najaar: "Romeo en Julio"

De tweede helft van de jaren tachtig kende dit meesterwerk van de heren Ron Clark en Sam Bobrick onder de titel 'Arm Vlaanderen' heel wat succes in de Antwerpse beroepstheaters. De voorbije jaren werd 'Arm Vlaanderen' door enkele amateur-gezelschappen gebracht onder de titel "Romeo en Julio" en in een vertaling van Jan Christiaens. Ook De Sinfra's kozen voor deze toch meer zeggende titel. 'Romeo en Julio' is het verhaal van een man die in de steek gelaten is door zijn vrouw. Op een dag komt hij troost zoeken bij zijn zoon die in een studio woont. Wat hij echter niet weet is dat zijn zoon een relatie heeft. Als hij dat ontdekt zijn voor de vader alle middelen goed om zoonlief terug op het rechte pad te brengen. Als dat maar goed afloopt...
​

1998 - voorjaar: "Harold en Maude"

De film 'Harold en Maude' werd een succes, de theaterversie in een vertaling van Mary Dresselhuys werd dat ook. "Harold en Maude" is het verhaal van de liefde en vriendschap tussen een wat bizarre jongeman en een 79 jaar jonge levenslustige vrouw. Harold is gefascineerd door de dood, vooral zijn eigen dood. Zo gefascineerd is hij dat de enige reden dat hij geen zelfmoord pleegt kan zijn dat het een einde zou maken aan zijn zelfmoordfantasieën. Harold heeft lak aan vrienden en krijgt weinig aandacht van zijn moeder die vindt dat vrouwelijk gezelschap hem goed zou doen. Maude is 79 jaar jong en bruist van levenslust. Zij verplant verkommerde straatboompjes naar het bos, steelt auto's en nog veel meer, en zou graag een zonnebloem zijn. Maude gaat regelmatig naar begrafenissen want er is een tijd om te leven en een tijd om te sterven, en Maude wil op tijd zijn om te sterven. Voor haar kan sterven, zoals zoveel dingen in het leven, heel aangenaam zijn. Op één van de begrafenissen ontmoeten Harold en Maude elkaar. Tussen de twee groeit stilaan een hechte vriendschap en liefde. Maar dan komt de avond dat Maude haar tachtigste verjaardag viert...
​

1998 - najaar: "Sex en Jaloezie"

Dit is een typische Camoletti-komedie waarin de gevolgen van vreemd gaan op de lachspieren werken omdat het publiek meer weet dan de personages op scène. Een man komt te weten dat zijn vrouw een verhouding heeft. Hoe zal hij zich wreken ? Eist hij één of andere vorm van "compensatie"? Hoe reageert de "amant" hierop? Hoe komt diens vrouw te weten dat haar man niet zo hard werkt op zaterdag, als zij dacht dat hij deed? Wat doet zij dan? Hoe gaat iedereen zich indekken en verdedigen? Hoe bemoeit de meid zich met dat alles? En... wie is dan die andere vrouw die op het diner verschijnt? Op al die vragen heeft Camoletti uiteraard een antwoord, al is het dan niet altijd zo voor de hand liggend als u zou denken...
​

1999 - voorjaar: "In de Holte van je Arm"

Dit stuk ging op 29 september 1970 in première in de Koninklijke Schouwburg van Den Haag. De pers was meteen weg van dit meesterwerk van Dimitri Frenkel Frank. In 1975-1976 werd Engeland plat gespeeld. Zo speelde men o.a. zes maanden lang in Londen onder de titel 'Roger's last stand'. Ook in Duitsland had het stuk een ongekend succes. De ruige autobandenhandelaar Fred en de nette ambtenaar Jan, die allebei genoeg hebben van hun in vastgelopen huwelijk en met hun vrouw gebroken hebben, zoeken steun bij elkaar in het zo goed als lege appartement dat Jan na zijn moedige stap in allerijl heeft betrokken. Hun onbezorgd bestaan wordt echter verstoord door de onverwachte komst van hun nieuwsgierige, geamuseerde, maar ook wel een beetje ongeruste wederhelften. Astrid, de chique vrouw van Jan, behoort tot de society en is een op en top intellectuele snob. Linda, de vrouw van Fred, is van een naar spruitjes geurende burgerlijkheid, een gezellig moederdier. Jan valt voor de lichamelijke en culinaire bekoorlijkheden van Linda en de verfijnde Astrid raakt gecharmeerd door de eerlijkheid en de rondborstigheid van de plat-pratende Fred. Partnerruil en andere modieuze zaken komen uitvoerig ter sprake, maar na een aantal dwaze situaties, loopt alles toch met een sisser af...
​

1999 - najaar: "Zonnebloemen"

Zonnebloemen, een dansend blijspel, zoals auteur Edwin Woons zijn theaterstuk noemt, evolueerde tijdens de repetities onder leiding van regisseur Willi De Wit naar een muzikale theatersoap. Muziek en dans uit de jaren '60 en '70 zorgen voor de nodige sfeer en ambiance. Frits is 25 jaar butler en zal worden gevierd door de familie waar hij in dienst is. De ouders zijn echter niet thuis en daarom organiseren de kinderen zelf het feest. Voor alle veiligheid sturen de ouders toch maar twee tantes om een oogje in het zeil te houden. Eén van die twee tantes is een oude vlam van Frits. Typische jongerenproblemen strooien roet in het eten en de tantes zijn zo'n dikke vriendinnen dat ze mekaar wel kunnen verslinden. Verliefde koppeltjes en twistende tantes swingen de pan uit in deze frisse muzikale theatersoap.
​

2000 - voorjaar: "De Mandarijntjeskamer"

Oorspronkelijk schreef Robert Thomas acht korte komedies die, inhoudelijk los van elkaar, zich afspelen in hetzelfde hotelkamertje: la chambre mandarine. Later heeft de auteur er nog een drietal gelijkaardige eenakters aan toegevoegd.'la Chambre Mandarine' werd in 1974 voor het eerst opgevoerd in het Parijse Théatre des Nouveaus. Plaats van het gebeuren: Parijs...Een hotelletje in het Quartier des Batignolles vlakbij de Gare Saint-Lazare. De kamers werden vijftien jaar geleden gedecoreerd door een beginnend kunstschilder die er zijn fantasie op losliet. Eén ervan, kamer 28, is de mandarijntjeskamer.We maken er kennis met een aantal personen van divers pluimage die verzeild raken in soms vreemde en soms komische situaties. De kamerknecht en het kamermeisje beleven er hun eigen romantiek...
​

2000 - najaar: "Een Kat in een Zak"

De familie Pacarel heeft een naam hoog te houden in de culturele wereld van Parijs. Om L'Opéra te overhalen de opera van zijn dochter Julie op te voeren engageert mijnheer Pacarel via zijn oude vriend Dufalset de getalenteerde tenor Dufiche. Maar wanneer de man arriveert is slechts één ding duidelijk: hij kan absoluut niet zingen! Bovendien blijkt hij een echte rokkenjager te zijn. Wie is die bedrieger ?
​

2001 - voorjaar: "Alles voor de Tuin"

Rik, Jenny en hun op kostschool zittende dochter Famke vormen een gezellig gezinnetje. Het ontbreekt hen slechts aan één ding: GELD ! En dat hebben ze nu juist nodig om bij de society te kunnen horen. Hierin komt echter verandering wanneer een onaangekondigde bezoekster Jenny een "baantje" aanbiedt. Jenny gaat op het voorstel in, maar op een sjieke cocktailparty voor vrienden en kennissen komt haar "geheim" aan het licht. Vanaf dan komt het leven van Jenny en Rik in een ware stroomversnelling terecht...". Aanvankelijk lijkt dit een gewoon, gezellig familiestuk te worden. Maar snel wordt dat anders. Albee geeft de moderne samenleving wat klappen om de oren.We zien een koppel dat boven zijn stand leeft en ze verbeelden zich dat het niet anders kan. De vrouw denkt een oplossing te vinden maar haar man vindt het maar niks. Ze doet het toch achter zijn rug, maar wat zijn de gevolgen ?
​

2001 - najaar: "Oliver Twist"

Naar het boek van Charles Dickens en in een bewerking van Tjen De Munck.
Olivers moeder sterft kort na zijn geboorte en hij groeit op in een weeshuis waar hij een armzalig bestaan leidt. Hij moet er hard werken en krijgt er maar amper te eten. Op een dag heeft Oliver genoeg van de slechte behandeling en hij vraagt een extra bord pap. De baas en de gouvernante zijn verontwaardigd over deze onbeschaamdheid en Mr Bumble verkoopt Oliver. Zo komt hij bij de begrafenisondernemer Sowerberry terecht. Omdat hij daar ook slecht behandeld wordt vlucht hij. Hij ontmoet de zakkenroller Jack Dawkins en samen met hem trekt Oliver naar Londen waar hij terecht komt bij de bende zakkenrollers van Fagin, de oude joodse leider van de bende.Na een poging tot diefstal wordt Oliver bij de kraag gevat. Maar als blijkt dat hij niet rechtstreeks bij de diefstal betrokken was, neemt het slachtoffer van de diefstal Mr Brownlow hem in zijn huis op. Weliswaar tegen de zin van zijn zus Miss Brownlow. Uit schrik dat Oliver hen zal verraden ontvoert de dievenbende hem...

​In dit jaar hebben de Sinfra's twee zilveren toneeljubilarissen. Christa De Beule en Etienne Tempels begonnen hun toneelcarrière bij de Sinfravrienden tijdens het toneelseizoen 1975-1976 met het stuk "De Tante van Charley" met Daan Van den Durpel als regisseur. Christa souffleerde en Etienne speelde zijn eerste rol. Begin jaren '90 stonden zowel Christa als Etienne aan de wieg van het straattheater dat De Sinfra's brengen in de zomermaanden. Beiden zijn ook twee van de bezielers van het Parktheaterfestival. In 1999 werd Etienne zelfs aangesteld als de Lokerse Parktheaterbellenman.

2002 - voorjaar: "Stop dat Gekanker"

Bernard is ongeneeslijk ziek. Hij lijdt aan een terminale kanker. Verdere medische behandeling weigert hij om een onmenselijke lijdensweg te voorkomen. Hij kiest voor euthanasie voor hij verandert in "een kamerplant, een stamelende begonia". Tom, de schoonzoon, is de keuken aan het verbouwen. Moeder Sofie en dochter Carine staan op hef punt te vertrekken als Bernard uit het ziekenhuis blijkt gevlucht te zijn. Door zijn thuiskomst sticht hij nogal wat verwarring. Als Hanne, de vriendin van Bernard, ook nog komt opdagen en, in tegenstelling tot Sofie wel bereid is om Bernard aan voldoende slaappillen te helpen, ontstaan er nogal waf pijnlijke verwikkelingen...
​

2002 - najaar: "Daar gaat de Bruid"

De drukke ochtend voor de bruiloft. Wanneer de wat overwerkte vader van de bruid door een stom toeval begint "door te draaien", en de pop van zijn reclamecampagne tot leven komt, loopt alles zodanig in het honderd dat niemand nog tijdig in de kerk geraakt. En dan duikt de vader van de bruidegom op en gaan de poppen, letterlijk en figuurlijk, aan het dansen...
​

2003 - voorjaar: "Een raar Koppel"

Oscar woont alleen en speelt poker met zijn vrienden. Het is duidelijk te zien aan het appartement dat zijn vrouw en zijn zoontje hem hebben laten zitten. Zijn vriend Felix is op zijn beurt door zijn vrouw aan de deur gezet en na wat janken en tegenpruttelen laat Oscar hem bij zich intrekken. Het wordt al snel duidelijk datje met Felix moeilijk kunt samenleven. Het botert dan ook niet lang tussen de slordige Oscar en de maniakaal-propere Felix. Als blijkt dat Felix ook al de speelkaarten met 'dreft' heeft gewassen, fronsen de kaarters toch ook even de wenkbrauwen. Het komt bovendien tot een serieus conflict wanneer door toedoen van Felix een romantisch etentje dat Oscar tussen hen beiden en twee lieftallige zussen gepland had in het honderd loopt...
​

2003 - najaar: "De Verloofde van mijn Vrouw"

Heb je er al eens bij stilgestaan wat een vrouw allemaal zou kunnen overkomen als ze rijke familie heeft in Canada en die rijke familie haar maandelijks 1.000 euro studiegeld toestuurt? Maar wat als haar als tegenprestatie gevraagd wordt om potentieel huwelijkskandidaat te blijven voor hun enige zoon? En wat als die rijke nonkel en tante van 't vijfde knoopsgat niet op de hoogte zijn dat zij al getrouwd is, dat zij intussen een baby heeft en dat zij bovendien al een hele tijd niet meer studeert? Dan wordt de hele situatie natuurlijk erg spannend. Onvoorstelbaar gekke situaties ontstaan wanneer die rijkelui het plots in hun hoofd halen om de grote plas over te steken om een verrassingsbezoekje te brengen aan hun gesponsorde studente en toekomstige schoondochter...

2004 - voorjaar: "De Muizenval"

'De Muizenval' ('The Mousetrap') is de langstlopende toneelvoorstelling ter wereld. 'The Mousetrap' is eigenlijk de toneelbewerking van het hoorspel 'Three Blind Mice' van Agatha Christie, dat zij schreef voor de 80e verjaardag van Queen Mary. "De Muizenval" speelt zich af in een ondergesneeuwd hotelletje van een jong koppel niet zover van Londen. In Londen is een moord gepleegd en een inspecteur vermoedt dat de moordenaar moet te vinden zijn in het pension. Het wordt wel heel spannend als ook een van de gasten vermoord wordt. Uit het onderzoek blijkt dat sommige hotelgasten een motief hadden en zeker in de gelegenheid geweest zijn om de moord te plegen. MAAR WIE? 

​Ook nu viert één van onze acteurs haar zilveren jubileum. Marianne Tempels, dochter van Etienne Tempels onze bellenman en decorbouwer, zette haar eerste toneelstappen bij De Sinfra's (toen nog De Sinfravrienden) in 1979 in 'Het dorp der mirakelen'. Sindsdien blijft zij één van de vaste waarden op onze podia.
​

2004 - najaar: "Een beeld van een man"

Het verhaal, een blijspel van J.  Hemmink-Kamp in een bewerking van Luc Pauwels, speelt zich af op een klein landgoed van een baron en een barones. Zowel de barones als de baron leiden elk hun eigen leven. De baron is erg verstrooid en leeft helemaal in zijn eigen wereldje. Het interesseert hem niet wat zijn vrouw allemaal doet. Snobisme is niet vreemd voor de barones en daarom heeft ze veel personeel. Een echte butler en een secretaresse mogen niet ontbreken. Een kok en zijn hulpjes zijn er ook. Wat ze ook had, maar niet meer heeft maar wel terug zou willen, is een huishoudster en een huisknecht. De barones houdt er een vreemde hobby op na. Zij verzamelt alles wat los en vast zit. Op een dag doet ze een heel bijzondere aankoop voor haar verzameling. Het is een beeld... 'een beeld van een man' ! Maar dan gebeurt er iets heel vervelends... Vanaf dat moment verandert alles, zelfs de mensen rondom haar... 

In dit jaar vieren de Sinfra's twee zilveren jubilarissen. Na Marianne Tempels in het voorjaar, volgt met deze productie de viering van van het zilveren jubileum van Clement Van Laere. Clement zette zijn eerste toneelstappen bij De Sinfra's (toen nog De Sinfravrienden) in 1979 in 'Het dorp der mirakelen'. Clements toneelcarrière beperkt zich niet tot toneelspelen in zalen. In de jaren '90 speelde hij met enkele Sinfra's met succes straattheater. ​Clement is ook niet vies om als het nodig is de technische ploeg een handje toe te steken. Als ondervoorzitter klapt hij in het Sinfrabestuur een woordje mee en in de Algemene Vergadering van de Culturele Raad is hij de afgevaardigde van De Sinfra's waarbij hij, als het al eens nodig is, het Lokers amateurtoneel in het algemeen met hand en tand verdedigt.
​

2005 - voorjaar: "Bedside Story"

In Bedside Story laat de auteur Alan Ayckbourn ons binnengluren in de slaapkamers van drie koppels, die in hun nachtrust verstoord worden door een vierde koppel dat overal zijn ruzietjes gaat overdragen. De slaapkamer van Chris en Tony staat centraal. Zij geven die avond een feestje om hun nieuwe woonst in te wijden. Onder andere Luc en Els zijn uitgenodigd, maar zoals al snel duidelijk wordt, moet Luc verstek laten gaan omdat hij zijn bed niet kan uitkomen. Ook Herman en Suzanne worden verwacht. Herman is ex-vriend van Els en de zoon van Ernest en Elisabeth. Ernest en Elisabeth maken zich op om die avond hun zoveelste huwelijksverjaardag te vieren. Voordat iedereen van een welverdiende nachtrust kan genieten vinden deze avond heel wat stormachtige ontwikkelingen plaats. Chaotische toestanden dringen zich op en creëren dolkomische situaties. Ayckbourn bewijst met dit stuk dat humor inde slaapkamer niet hetzelfde is als onderbroekenlol.
​

2005 - najaar: "Hotel op Stelten"

Parlementslid Rik De Decker heeft met zijn vrouw Annie een kamer geboekt in het Hotel de la Senne. Zijn secretaris Jos Denul heeft echter in hetzelfde hotel een kamer geboekt voor Jenny Peeters, één van de secretaresses en een liefje van Rik De Decker. Het liefdesnestje van Rik blijkt de kamer naast de suite te zijn waar hij en Annie logeren. Misschien handig, maar oorzaak van veel problemen als Annie, na een avondje uit, onverwacht vroeg terugkomt. Om bij Annie geen argwaan te wekken blijft er voor Jos, Joske voor de vrienden, niet veel anders over dan de verleider van Annie te spelen. Verwarring alom, zodat zowel de gasten als het personeel niet meer begrijpen hoe de situatie in elkaar zit... Een komedie van Ray Cooney in een regie van Hendrik Mortier.
​

2006 - voorjaar: "Opgewekte Geesten"

Om inspiratie op te doen voor een nieuwe misdaadroman nodigt de succesvolle schrijver Charles Condomine een medium uit om bij hem thuis een seance te komen houden. Die gebeurtenis zal zijn leven echter volledig veranderen. De nogal zonderlinge helderziende Madame Arcati slaagt er in om de geest van Elvira, de overleden eerste vrouw van Charles, op te roepen. Niet veel later loopt ze als verschijning door de kamer, alleen zichtbaar voor Charles en niet voor diens tweede vrouw Roos. Elvira heeft meteen de jacht geopend. Om haar man terug te krijgen en zich met hem te kunnen verenigen in een spiritueel tweede huwelijk begint zij een strijd op leven en "dood" met Roos. Door een situatie te scheppen waarin een geest werkelijk verschijnt, neemt de auteur in "Opgewekte Geesten" een loopje met het oproepen van geesten en met zogenaamde materialisaties. Tjen De Munck verzorgt de regie van dit bovennatuurlijke stuk.

2006 - najaar: "De ingebeelde Zieke"

De schatrijke Argan is geobsedeerd door ziekte en dood. Hij heeft last van benauwdheid, hartkloppingen, migraine, maagkrampen,... Een dokter als schoonzoon lijkt hem absoluut noodzakelijk. Zo kan hij 24 uur per dag naar het spreekuur en over alle mogelijke geneesmiddelen beschikken. Zijn dochter denkt hier echter anders over en heeft haar oog al op een andere man laten vallen. De goedgelovige Argan probeert iedereen naar zijn pijpen te laten dansen. Maar achter zijn rug kloppen de dokters zijn zakken leeg en aast zijn tweede vrouw op zijn erfenis. In dit komisch spel moet de dienstmeid alle mogelijke trucs aanwenden om het jonge geluk van de dochter tot bloei te brengen. Een spetterende komedie van Alain Pringels naar Molière. 

Met 'De Ingebeelde Zieke' (regie Hugo Govaert) namen we deel aan het Toneeltornooi 'Gulden Spot' van OPENDOEK Oost-Vlaanderen.De Sinfra's kregen niet minder dan zes nominaties :
- beste vrouwelijke hoofdrol : Liset Baetens (rol van de meid Toinette)
- beste mannelijke hoofdrol : Clement Van Laere (rol van Argan, de ingebeelde zieke)
- beste mannelijke bijrol : Luc Van den Durpel (rol van meneer Bonnefoi, de notaris)
- beste regie : Hugo Govaert
- beste groepsprestatie
- beste decor
Liset Baetens werd laureaat en won bij de categorie 'beste vrouwelijke hoofdrol' de Gulden Spot !

2007 - voorjaar: "Begot, begot, vrouwen op uw kot"

Is ongetwijfeld een amusante komedie! Je vindt in dit stuk de perfecte harmonie tussen de leuke typetjes, hele gevatte en eigentijdse humor en een eenvoudige verhaallijn. Met een sensuele knipoog naar het vrouwelijk schoon laat de auteur Maurice Habex ons meegenieten van de dromerige belevenissen van Mon. Met de inzet en het grenzeloze enthousiasme van de acteurs bekomen we een soort van Vaudeville, die voor hilarische wendingen zal zorgen. Mannen geef u over aan een wishful thinking gevoel. En de vrouwen zij weten wel beter.
In een regie van Roxane Sirejacob.
​

2007 - najaar: "De Klokkenluider van de Notre Dame"

Het verhaal speelt zich af in de Middeleeuwen. Quasimodo, de klokkenluider van de Notre-Dame, is een misvormde, dove en slechtsprekende dwerg. De bultenaar wordt vanwege zijn afzichtelijk uiterlijk door iedereen gehaat en gevreesd. Dit is echter een misverstand. Van de 3 hoofdpersonages Esmeralda, Frollo en de bultenaar zelf kan Quasimodo toch wel beschouwd worden als het hart. Reeds van bij de geboorte werd hij gekweld met een enorme bochel en zelfs zijn eigen moeder moest niets van hem hebben. Ze smeet hem dan ook als vondeling in het voorportaal van de kathedraal. Hij werd gevonden door de geestelijke Frollo die zijn opvoeding voor zich neemt. Frollo is zo stoïcijns dat hij niet ingrijpt als de klokkenluider openlijk wordt vernederd en gemarteld. Het enige dat voor de priester telt is de mooie, jonge zigeunerin Esmeralda op wie hij een oogje heeft.Niet alleen Frollo is geobsedeerd door Esmeralda, maar ook Quasimodo voelt een diepe liefde voor haar omdat zij de enige was die het publiek trotseerde om hem een beetje water te geven... 

Ook dit jaar nam Toneelvereniging De Sinfra's met 'De Klokkenluider van de Notre Dame 'deel aan het toneeltornooi 2007-2008 'Gulden Spot' van OPENDOEK Oost-Vlaanderen. 'De Klokkenluider' was een co-productie met Tienerkoor Malaika en Ozma Music School. 65 acteurs en 30 koorleden en muzikanten stonden op het podium en 2.400 toeschouwers konden genieten van het spektakel. De Sinfra's kregen 3 nominaties : 'regie' (Luc Pauwels en Kathleen De Smet), 'belichting' en 'inbreng van opmerkelijke theaterelementen'. De laatste twee wisten ze ook te verzilveren met een Gulden Spot.
 

2008 - voorjaar: geen productie wegens het overlijden van onze vriend en vaste acteur Patrick Buyssens

Op zijn uitvaartplechtigheid op 7 mei werd vanuit de Sinfra's volgend tekst voorgelezen: 

Patrick, weinigen waren getuige van je laatste repetitie amper 9 weken geleden. Het verdict was toen al gevallen. Het werd geen gewone repetitie, maar je trakteerde ons op een voorstelling. Met de krop in de keel hebben we je zitten bewonderen. Vol overgave heb je al je toneeltalenten nog eenmaal tentoongespreid. We kregen er koude rillingen van en werden er stil van Met dit beeld gingen we naar huis .

We hebben je niet meer terug gezien. Maar we hebben al die mooie herinneringen. Herinneringen die we moeten koesteren. Uren hebben we samen doorgebracht op bestuursvergaderingen, repetities, voorstellingen, etentjes en andere Sinfra-activiteiten. We hebben samen door Vlaanderen en Nederland gezworven met ons straattheater. Van Bokrijk in Limburg tot het hoge noorden van Nederland. Je was geen man van vergaderen, maar eerder een man van daden. Je nam binnen het bestuur en de spelersgroep je verantwoordelijkheid op en we bouwden samen aan De Sinfra's zoals het nu is. Een vriendengroep, een grote familie. Als toneelgroep gewaardeerd tot buiten Lokeren. Daar heb jij meer dan een steentje aan bijgedragen. Je was een van de steunpilaren.

Het zal nooit meer zijn zoals het was. Je gaf onverdroten je mening. Dikwijls was het er boenk op. Je had je eigen willetje. Menig regisseur heb je in de maling genomen. Je wou niet altijd doen wat zij vroegen. Beetje bij beetje en zonder dat zij het merkten vulde jij op je eigen manier het personage in. De manier hoe jij het personage aanvoelde en het wou spelen. En de regisseurs vonden het goed. Hier kwam je talent voor toneelspelen en de passie voor het toneel bovendrijven.

Binnenkort hebben we ons Parktheaterfestival. Voor de 12de maal. In 1997 stond je mee aan de wieg van het Parktheaterfestival. Jij lanceerde het idee naar aanleiding van 25 jaar Sinfra's. Het personeel, leden en gidsen van toerisme waren de gedroomde partners. Zij delen ook mee in ons verdriet.Elf maal was je er vol enthousiasme bij. Je was een stille maar harde werker. In onze gedachten zal je er ook dit jaar bij zijn. Samen met jou zullen we weerom duizenden mensen, groot en klein, laten genieten van theater. Theater dat je grote liefde was Patrick, je hebt tientallen rollen gespeeld. Het moesten niet altijd grote rollen zijn, ook met een klein rolletje was je tevreden. Je deed het steeds met evenveel enthousiasme en plezier.Je kon als geen ander een scheve situatie opnieuw rechttrekken. Spelers waren er je dankbaar voor. Je hebt duizenden mensen laten lachen, ontroerd, op het verkeerde been gezet. Duizenden mensen hebben voor jou en je medespelers en de medewerkers achter de schermen geapplaudisseerd. Hoe kunnen we beter afscheid van je nemen dan met een staande ovatie..............
(na applaus)
 
PATRICK, WE MISSEN JE NU AL NIETS KAN DE LEEGTE VAN JE AFWEZIGHEID VULLEN MAAR ACHTER DE TRANEN VAN ONS VERDRIET SCHUILT DE GLIMLACH VAN VELE MOOIE HERINNERINGEN  DIE WE MOETEN KOESTEREN. BEDANKT MAKKER !

2008 - najaar: "De Dag dat de Paus ontvoerd werd"

Wanneer de paus op rondreis is in de Verenigde Staten, wordt hij gekidnapt door de taxichauffeur Sam Leibowitz. Sam sluit de paus op in zijn provisiekelder. Sara, de vrouw van Sam, raakt in paniek. Zij vraagt raad aan hun neef rabbijn Meyer. Vanaf dat moment gaan de poppen aan het dansen... De regie van dit stuk is in handen van Hugo Govaert.
​

2009 - voorjaar: "Maak plaats voor Mevrouw"

Filip en Rudy zijn uitgevers van kinderboeken. Filip is steeds met de zaak bezig terwijl Rudy de bloemetjes buiten zet. Linda, Rudy's vrouw is daar niet mee opgezet en heeft sinds kort zelf een vriend namelijk Walter, zij wil het appartement van Annie lenen voor een avondje plezier. Rudy van zijn kant vraagt hetzelfde aan Filip voor een slippertje met zijn nieuwste verovering Véronique. Binnenhuisarchitect Ivo en het au-pairmeisje Sylvie hebben ook plannen in die richting. Alsof de verwarring nog niet groot genoeg is, krijgen zij bezoek van juffrouw Marnier , een schrijfster van kinderboeken. Dit stuk werd opgevoerd in een regie van Werner Van der Elst.

2009 - najaar: "Als ik de Lotto win..."

Vader D. wordt thuis een beetje aanzien voor een buitenbeentje. Zijn vrouw S. is van hogere afkomst, wat ze dan ook doet voelen. Dochter C. heeft zowat een aardje naar haar moeder, ze is van plan te trouwen met T., de zoon van rijk volk. Bij de regeling van haar huwelijk wordt D. overal buiten gehouden. Hij heeft het dan ook niet meer op mensen met geld. Als hij de lotto eens won, dan zou het anders worden. En ja , hoor, D. wint de lotto, 45 miljoen. Meteen stopt hij met werken. Ook thuis doet hij geen karweitjes meer. Waar hij vroeger werd genegeerd, krijgt hij nu wel aandacht omwille van zijn geld. S. en haar dochter C. proberen vader D. de helft van zijn geld te ontfutselen. Volgens verloofde T. hebben ze daar recht op. Maar vader D. is nog niet van gisteren. Zijn vrouw, zijn dochter en zijn toekomstige schoonzoon krijgen een lesje... In regie van Hendrik Mortier. 

Met "Als ik de lotto win..." namen we deel aan DE GULDEN SPOT van OPENDOEK Oost-Vlaanderen. Jacques Kesbeke en Liset Baetens kregen een nominatie. Jacques voor de beste mannelijke bijrol en Liset voor de beste vrouwelijke hoofdrol. Jacques wist deze nominatie te verzilveren in de De Gulden Spot.
​

2010 - voorjaar: "Smullen met Snullen"

Elke woensdagavond nodigen Pierre en zijn vrienden iemand uit voor een diner. Hun invitées moeten echter snullen zijn, simpele zielen waarmee ze de hele avond het zotje kunnen houden. Daarenboven moeten het idioten van formaat zijn! Immers, Pierre en co nodigen niet zomaar snullen uit: ze houden iedere week een wedstrijd om de grootst mogelijke onnozelaar mee te brengen en zo elkaar met hun snul de loef af te steken. Deze keer heeft Pierre, zelf een succesvol uitgever, een snul van wereldklasse uitgenodigd: Frans, ambtenaar bij het Ministerie van Financiën en bouwer van maquettes op schaal met lucifers. Pierre is er zeker van dat hij die avond zal winnen. Wanneer Frans bij Pierre aankomt vindt hij hem echter gevloerd door een lumbago en achtergelaten door zijn vrouw. Frans probeert Pierre te helpen maar die ondervindt dat hij deze snul beter nooit had uitgenodigd. In regie van Franky Van Hee.
​

2010 - najaar: "De Nieuwe Euromiljonairs"

Is een succesrijke tante altijd een zegen? Als je het aan de erfgenamen vraagt zeggen ze neen, want tante is een ongelooflijk moeilijk mens. 't Is niet schoon gezegd, maar broer en zus wachten en smachten om de laatste adem van tante om haar dikke erfenis in ontvangst te nemen, maar dat mens is niet kapot te krijgen. Het testament veranderd regelmatig en wat broer en zus eerst niet mochten zijn ze nu wel verplicht: trouwen. In een regie van Luc Pauwels.
​

2011 - voorjaar: "The Rose Garden"

Dingen die het daglicht niet mogen zien... Wat een rustig avondje zou worden, draait uit op een bezoek aan "The Rose Garden", een bar waar het nachtleven broeit. Wanneer Madame Rose er het hoofd bij neerlegt, besluiten haar meisjes Nina, Ursula en Nathalie het voorval te camoufleren en zelf de bar te runnen. Een toevallige klant blijkt hoe langer hoe meer invloed te kunnen uitoefenen op deze toestand. Alleen doodbraaf Lowieke blijft er kalm onder. Te kalm! In een regie van Marc Leboeuf.
​

2011 - najaar: "Het Dievenbal"

​Een komedie om te stelen: Echte dieven , stuntelige dieven en hartendieven. Mensen die er een fortuin voor over hebben om de verveling kwijt te spelen, mensen die anderen zodanig vervelen dat ze er een fortuin bij kwijt raken, mensen die ondanks een fortuin hun hart niet kwijtraken, mensen die al het grootste stuk van hun leven op een fortuin jagen en desondanks altijd maar armer worden.
Dit stuk werd gespeeld met 34 acteurs van zowel de volwassengroep als van de Sinfra Kidz. De regie was in handen van Tjen De Munck en Marianne De Beul zorgde voor de choreografie.
​

2012 - voorjaar: "Alles uit... Behalve het Licht"

U bevindt zich, samen met de Sinfra's, op de derde verdieping van het gebouw waar de familie De Decker- De Decker en Krab gevestigd is. Mr. en Mevr. Hilbert en Mandy De Decker verzorgen er de commerciële activiteiten. Partner Arnold Krab is de ontwerper en als zodanig verantwoordelijk voor de artistieke kant van het bedrijf in exclusieve bontmantels. Hilbert is een echte vrouwenversierder en ziet de kust vrij als zijn echtgenote op verlof vertrekt naar Monte Carlo. In een vrijgevige bui belooft hij een van zijn vriendinnetjes een bontmantel. Maar zal die mantel ooit op de juiste bestemming terecht komen? Al zijn sommige vrouwen echt gek op bontmantels en doen ze er werkelijk alles voor om een exemplaar in handen te krijgen. Als, tot overmaat van ramp, Mandy vroeger dan verwacht terugkeert uit Monte Carlo is het hek van de dam. De situatie loopt zeer ernstig uit de hand en het is alle hens aan dek voor de brave Arnold en het winkelpersoneel om te redden wat er te redden valt.
​

2012 - najaar: "Per(r)ongeluk"

Een romantische komedie die het verhaal vertelt van Frederik en Isabelle die binnentreden in de leefwereld van sjoemelende bedelaars, een weggelopen zwanger meisje, een gepensioneerde prostituee en onbetrouwbare viswijven. Saskia Van Kerckhove nam de regie in handen.
​

2013 - voorjaar: "Dolly en Dot"

Dolly zit zwaar in de problemen, haar vriend is er vandoor zonder haar ook maar één eurocent achter te laten. Dolly is razend op alle mannen, voor haar geen venten meer aan haar lijf. Maar Dolly heeft geld nodig, gelukkig ontmoet ze een rijke knappe vrouw die er een minnaar op na houdt, wat haar een schuldcomplex tegenover haar man bezorgt. Dolly belooft de rijke vrouw tegen betaling met haar man aan te pappen. Onder een vals voorwendsel lokt Dolly Lionel mee naar huis. Hoe kan ze hem in huis houden zonder dat hij aan haar kan zitten? Geen moeilijke opdracht, want in huis is ook nog Dot, Dolly's wat simpele meid die daarenboven nog een experte in karate is. In een regie van Dennis Eelbode.
​

2013 - najaar: "Een fantastisch trouwfeest"

Een klucht van Robin Hawdon waarin een jongeman die op trouwen staat nog even met zijn vrienden de bloemetjes buiten zet. Maar de vrijgezellenavond loopt uit de hand. De volgende morgen wordt hij wakker in de bruidssuite met een bult op zijn hoofd en een onbekend meisje naast hem in bed. De gevolgen zijn niet te overzien...
​

2014 - voorjaar: "De Belofte"

​Het verhaal gaat over Louis, een gefortuneerde, gepensioneerde zakenman met een goed ontwikkelde neus voor vrouwen. Dankzij zijn kennis van het vrouwelijk schoon is Louis schatrijk geworden. Alles wat Louis aanpakte veranderde in goud. Dan komt hij onverwacht alleen te staan als zijn veel jongere echtgenote Emma - waarmee hij intens gelukkig is - plotseling overlijdt. Aan haar sterfbed moet hij Emma beloven dat hij na haar dood weer gelukkig wordt. Het blijkt een belofte waar hij niet onderuit kan komen en waarin vijf vrouwen een belangrijke rol spelen... De dames doen hun uiterste best hem te troosten; een rijke alleenstaande man laat je natuurlijk niet zomaar voorbij wandelen... 

2014 - najaar: "Miserabele Jaren" 

1925: Jan Van Jaer begint, na 20 jaar gevangenschap in Gent, aan een nieuw leven in Lokeren. Hij neemt de identiteit aan van de overleden Willy Van Cauwenberghe. Hij helpt mensen waar hij kan en wordt dan ook graag gezien. Stilaan werkt hij zich op tot directeur van een vellenfabriek. Jan, alias Willy, wordt echter opgejaagd door Jabeyr, een verbitterde politiecommandant die zich als enig doel heeft gesteld hem terug achter de tralies te krijgen. 1934: Willy ontfermt zich over Francine, een aan lager wal geraakte alleenstaande vrouw. Omdat Francine moet gaan werken, wordt haar dochtertje Miserabelle opgevangen door het koppel Van Rossem, eigenaars van café De Lege Pinte en geldwolven 1ste klas. 1940: De 2de Wereldoorlog breekt uit en ook Lokeren gaat gebukt onder de Duitse bezetting en het oorlogsgeweld. Het verzet groeit. Marcel, aanvoerder van de Witte Brigade, en Misrabelle worden verliefd. Deze laatste vindt een geduchte concurrente in Epolien (haar vroegere 'stiefzus' en dochter van café De Lege Pinte) die maar al te graag roet in het eten gooit. Tijdens de miserabele oorlogsjaren sneuvelen vele Lokeraars maar de bevolking probeert ondanks alle miserie, armoede en honger te overleven. Eind 1944 wordt Lokeren bevrijd, de vrede is in zicht. Sommigen krijgen de rekening gepresenteerd voor hun gedrag van de voorbije jaren. Anderen worden beloond voor de manier waarop ze zich ingezet hebben. De miserabele jaren in Lokeren zijn voorbij, maar... in de rest van de wereld?

Dit stuk is een massaspektakel waarin de Sinfra's opnieuw samen werken met jongerenkoor Malaika. Uiteindelijk staan er een 100-tal mensen op het podium, van acteren over figureren tot dansen en zingen, in dit stuk komt alles aan bod. Dit alles wordt in goede banen geleid door Marianne De Beul.
​

2015 - voorjaar: "Martha en Mathilda"

Martha en Mathilda zijn twee zussen op leeftijd die samen een oubollig hotelletje runnen, dat deel uitmaakt van een grote oude boerderij. Omdat ze diep in de schulden zaten verkochten ze die boerderij echter 10 jaar geleden aan een notaris op lijfrente, onder de voorwaarde daar te mogen blijven zolang ze leven. Wat niemand echter weet is dat beide kranige zussen op de grote zolder een cannabisplantage uitbaten met de bedoeling op korte tijd een kapitaal te verdienen waarmee ze een rustige oude dag kunnen slijten op een zonnige bestemming. Wetende dat de zussen met hun wiet experimenteren in de bar van het hotel, dat kibbelende wielertoeristen op alle manieren elkaar de loef proberen af te steken, de dealer niet zo zuiver op de graat is, de notaris niet uit het hotel is weg te slaan zolang hij zijn zin niet krijgt en een privédetective rondsnuffelt, mag je je met Martha en Mathilda verwachten aan een sprankelende cocktail van komische, vaak spannende, soms hilarische situaties !
​

2015 - najaar: "Love begins @ 50"

​Cis en Anita zijn 28 jaar getrouwd en er zit behoorlijk wat sleet op hun huwelijk. Wanneer Cis zijn vijftigste verjaardag ziet naderen neemt hij een drastisch besluit: hij wil nog één keer ten volle genieten van het leven en van aangenaam vrouwelijk gezelschap vóór het te laat is. Anita daarentegen heeft andere plannen. Zonder Cis te verwittigen neemt zij deel aan een wedstrijd waar men op zoek is naar het perfecte koppel. Haar motivatie is de prijs: een cruise naar de Caraïben! Het recept is klaar voor een cocktail vol misverstanden: grappig, snel, furieus, hilarisch!
​